Als het lichaam kwetsbaar is, maar bijna niemand het ziet.
We zijn gewend om ziekte te herkennen aan wat zichtbaar is: een gebroken arm in het gips, een rolstoel, een litteken, haaruitval na een behandeling. Het maakt ziekte tastbaar en verklaarbaar. Maar er bestaat een hele wereld van klachten die géén zichtbaar gezicht hebben, en juist daarom zwaar kunnen drukken: chronische vermoeidheid, migraine, prikkelbare darmen, hormonale schommelingen, fibromyalgie of auto-immuunziekten in een wisselende vorm.
Deze klachten worden vaak onzichtbaar meegedragen. Het lichaam voelt kwetsbaar, maar de omgeving ziet meestal niets.
Onzichtbaar en daardoor onbegrepen
Wie leeft met zulke klachten, krijgt regelmatig opmerkingen die goedbedoeld zijn, maar pijn doen:
-
“Je ziet er helemaal niet ziek uit.”
-
“Misschien moet je meer bewegen.”
-
“Iedereen is weleens moe.”
Die woorden lijken klein, maar kunnen groot voelen. Want ze maken het innerlijke gevecht onzichtbaar. Hierdoor ontstaat een dubbel isolement: de klacht zelf én de eenzaamheid van het niet serieus genomen worden.
Waarom het verborgene aandacht nodig heeft
Alles wat verborgen blijft, groeit vaak in zwaarte. Onuitgesproken pijn gaat knagen. Het lichaam draagt meer spanning, de ziel raakt uitgeput. Het helingsproces begint vaak pas als iets gezien wordt.
Het onbekende krijgt pas ruimte als het woorden en een verhaal mag krijgen. Wat onzichtbaar is, hoeft niet langer geheim te blijven.
Stappen naar herkenning en herstel
Erkennen > “Dit hoort bij mij.”
Het vraagt moed om tegen jezelf eerlijk te zijn. Veel mensen denken: stel ik me aan? of anderen hebben het erger. Toch is erkenning de eerste stap. Pas als jij je klacht serieus neemt, kunnen anderen dat ook doen.
Vertellen > “Dit is mijn verhaal.”
Door je ervaring te delen, breek je de eenzaamheid. Het kan spannend zijn, maar vaak merk je dat er herkenning loskomt bij de ander. Soms hoor je: “Ik wist niet dat jij dit ook hebt. Dat voel ik ook!”
Ruimte vragen > “Dit heb ik nodig.”
Onzichtbare klachten vragen om duidelijke woorden. Niet: “Ik ben moe.”, maar: “Ik kan een half uur meepraten, daarna heb ik echt rust nodig.” Zo wordt jouw grens concreet en voor de ander begrijpelijk.
Wat woorden kunnen doen
Woorden zijn soms genezend. Niet omdat ze de klacht laten verdwijnen, maar omdat ze lucht geven. Het moment dat je hardop uitspreekt wat je voelt, kan je lichaam ontspannen: je hoeft niet meer te vechten om iets geheim te houden.
Een deelnemer uit een gesprek zei ooit: “Toen ik eindelijk zei dat ik elke dag pijn heb, voelde ik dat mijn lichaam minder gespannen werd. Alsof het opluchtte dat ik niet langer hoefde te doen alsof.”
Lees ook het artikel; De kracht van denken en spreken: wanneer je lichaam je stilzet, maar je ziel wil leven
Praktische handvatten
-
Houd een dagboek bij – niet alleen voor jezelf, maar ook om je arts, partner of werkgever inzicht te geven.
-
Maak het concreet > zeg niet alleen “Ik voel me slecht”, maar omschrijf hoe het jouw dag beïnvloedt: “Ik kan vanmiddag geen afspraken maken omdat ik daarna moet herstellen.”
-
Zoek herkenning > praat met lotgenoten, online of in een groep. Er is veel kracht in weten dat je niet alleen bent.
-
Wees mild voor jezelf > je lichaam is geen machine die faalt, maar een levende stem die zorg vraagt.
Kwetsbaarheid als kracht
Onzichtbare klachten dwingen je om je grenzen serieus te nemen. Dat kan voelen als verlies, maar het opent ook een nieuwe kracht: eerlijkheid, mildheid en verbondenheid.
Kwetsbaarheid is geen teken van zwakte. Het is de plek waar echte relaties ontstaan – waar begrip, medeleven en zelfs heling kunnen beginnen.
Wanneer het onbekende bekend wordt, ontstaat er ruimte. Niet altijd om volledig te genezen, maar wel om lichter te leven. Want gezien en gehoord worden, is soms al de helft van de heling.
Lees ook het artikel > Kracht vinden in kwetsbaarheid: Hoe moeilijkheden je innerlijke veerkracht kunnen versterken
Herken je jezelf hierin?
Voel je vrij om jouw ervaring te delen. Door woorden te geven aan wat verborgen is, help je niet alleen jezelf, maar ook anderen die hetzelfde dragen, vaak in stilte.
Omdat muziek soms kan zeggen wat woorden tekortkomen, deel ik hieronder een lied dat prachtig aansluit bij dit thema.
Wil je meer van dit soort liederen horen? Kijk dan gerust op mijn YouTube-kanaal, waar ik nog veel meer muziek deel die raakt en bemoedigt. @JaapGoedegebuur